شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
تعیین عرصه های مستعد احداث آبشخور برای آهوی ایرانی (Gazella Subgutturosa Subgutturosa) با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی (مطالعه موردی: منطقه شکارممنوع قراویز)
1
12
FA
پیمان
کرمی
دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
peymankarami1988@gmail.com
یحیی
اسماعیلپور
انشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
y.esmaeilpour@hormozgan.ac.ir
صابر
قاسمی
دانشکده محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
مظفر
شریفی
دانشکده علوم پایه، دانشگاه رازی، کرمانشاه
یکی از مهمترین تدابیر در حفظ حیاتوحش هر منطقه، وجود آب و غذای کافی برای آن است. با توجه به اهمیت خاص گونه آهوی ایرانی (<em>Gazella</em> <em>Subgutturosa</em> <em>Subgutturosa</em>) در غرب ایران، بهخصوص در منطقه شکارممنوع قراویز و حضور دامهای روستاییان و عشایر در منطقه و هم چنین اهمیت عامل آب و پراکندگی آن بهعنوان یکی از منابع مهم زیستگاهی گونههای بیابانی و کویری، این تحقیق در پی یافتن مناطق مستعد برای احداث آبشخور برای اینگونه است. بدین منظور معیارهای فاصله از جاده، طبقات شیب، فاصله از روستا، تراکم آهوان، فاصله از آبراههها، کاربری اراضی، فاصله از طعمهخوار و فاصله از دام در نظر گرفته شد. سپس با استفاده از توابع تحلیلی GIS،کل محدوده برای هریک از معیارهای تعیینشده پهنهبندی گردید. برای به دست آوردن اهمیت هر معیار، از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. نقشه نهایی با تلفیق معیارها و حذف مناطق نامناسب به دست آمد و به پنج طبقه با توان بسیار، مناسب، نسبتاً مناسب، نامناسب و لایه محدودیت جهت احداث تقسیم گردید. نتایج حاصل از این روش با استفاده از کنترل زمینی مورد بررسی قرار گرفت که حاکی از قرار داشتن مناطق مستعد احداث در قسمتهای مرکزی، غرب و جنوب غربی منطقه و در مجاورت با کشور عراق است.
تناسب سرزمین,آبشخور,آهوی ایرانی,تحلیل سلسله مراتبی,قراویز
http://www.aejournal.ir/article_11929.html
http://www.aejournal.ir/article_11929_b35865dce49342baaa63fdd87305d2b8.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
تنوع ژنتیکی جمعیت های آهو و جبیر در استان فارس براساس ژن سیتوکروم b
13
20
FA
فصیحه
محمدی گرجی
گروه محیط یست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
fasihe_mohammadi@yahoo.com
حمیدرضا
رضایی
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
rezaei@gau.ac.ir
شاهو
قوامی
گروه محیط زیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
آهوسانان، گونه های در معرض خطری هستند که جمعیت آن ها با نرخ بالایی در حال کاهش بوده و حفاظت از آن ها باید در اولویت برنامه های حفاظتی قرار گیرد. در این تحقیق 9 نمونه جمع آوری شده از 4 جمعیت غزال در استان فارس بر اساس توالی ژن سیتوکروم b از DNA میتوکندریایی مورد آنالیز قرار گرفتند. پس از مقایسه توالی به دست آمده با توالی موجود در ژن بانک در نرم افزار MEGA 5.2 و ترسیم درخت فیلوژنتیک، 2 گونه متفاوت از آهو در این نواحی شناسایی شد. نتایج آنالیز واریانس مولکولی در نرم افزار Arlequine 3 نشان داد تفاوت در بین این جمعیت ها 88/09 و در درون جمعیتها 11/91 است که نشان می دهد ساختار ژنتیکی بارزی در بین جمعیت ها وجود دارد و جریان ژنی بین آن ها کم است. شاخص تثبیت FST، 0/88 است و چون این شاخص بزرگ تر از 0/25 است نشان می دهد که تنوع ژنتیکی بارز است. شبکه هاپلوتایپی آهوی ایرانی حاصل از نرم افزار network نشان می دهد که دو نمونه 2 abadو 3bam دارای هاپلوتایپ مشترک هستند و بقیه نمونه ها هاپلوتایپ جداگانه ای را تشکیل دادند. شبکه هاپلوتایپی جبیر نشان می دهد که نمونه های جبیر در منطقه بهرام گور دارای هاپلوتایپ مشترک هستند و نمونه های منطقه هرمود لار هاپلوتایپ جداگانه ای را تشکیل دادند.
DNA میتوکندریایی,آهوسانان,فاصله ژنتیکی
http://www.aejournal.ir/article_11931.html
http://www.aejournal.ir/article_11931_77829597cb936c8c9353a809ac6a2603.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
بررسی تغییرات تراکم جمعیت کل و بز (Capra aegagrus) در سه حوزه سرشماری منطقه حفاظت شده ارسباران
21
28
FA
سعید
گنجعلی
اداره کل حفاظت محیط زیست استان آذربایجان شرقی، تبریز
said.ganjali@gmail.com
احمد
حاجی زاده
اداره کل حفاظت محیط زیست استان آذربایجان شرقی، تبریز
حمید
قاسمی
اداره کل حفاظت محیط زیست استان آذربایجان شرقی، تبریز
میرمحسن
حسینی قمی
اداره کل حفاظت محیط زیست استان آذربایجان شرقی، تبریز
داود
غنی پور
اداره کل حفاظت محیط زیست استان آذربایجان شرقی، تبریز
شهریار
بهزادیان
اداره کل حفاظت محیط زیست استان آذربایجان شرقی، تبریز
گونه کل و بز وحشی (<em>Capra</em> <em>aegagrus</em>) یکی از گونه های شاخص است که برای سنجش سلامت زیستگاه مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق جمعیت کل و بز منطقه حفاظت شده ارسباران در سه زیر حوزه شاه حیدر–دارآغزی، وینق، تازه کند-آنزا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این مطالعه و بررسی های آمار سرشماری سالانه و بازدیدهای میدانی گسترده نشان داد روش ترانسکت خطی برای سرشماری این گونه در پارک ملی و منطقه حفاظت شده ارسباران مناسب بوده ولی نیاز به بازبینی و استفاده از روش های مکمل دیگری در کنار آن جهت تدقیق نتایج و مقایسه و تعیین میزان خطای آن دارد. آمار مشاهدات هشت ساله سرشماری نشان دهنده تمرکز تقریبی 50 درصد کل جمعیت کل و بز در حوزه دارآغزی–شاه حیدر دارد. نتایج آنالیز آماری داده های سرشماری سال های مختلف نشان داد که بین آمار سرشماری تعداد کل و بز منطقه حفاظت شده ارسباران در سال 92 نسبت به سال های 85، 86 و 87 اختلاف معنی دار وجود دارد (0/05>p). تراکم جمعیت کل و بز در هر سه حوزه دارآغزی–شاه حیدر، وینق، تازه کند –آنزا کاهش داشته ولی سیر نزولی جمعیت در نمودارهای حوزه دارآغزی –شاه حیدر بیش تر می باشد و شیب تند کاهش جمعیت از سال 1388 با روندی شدیدتر ادامه دارد. در صورت عدم رفع تعارضات، تهدیدات و تخریبات زیستگاهی، افزایش ناامنی و کاهش دوام حضور گونه در کلیه زیستگاه ها برای آینده ای نزدیک قابل تصور می باشد. این نتایج در برنامه ریزی با نگرش سیستمیک که مناسب برای مدیریت و حفاظت اکوسیستم منطقه است را محیا خواهد نمود و امکان تغییر یا اصلاح روش های حفاظتی در بخش اکوسیستمی منطقه را میسر می نماید.
روش ترانسکت خطی,گونه کل و بز,ارسباران,کاهش جمعیت,تهدیدات
http://www.aejournal.ir/article_11932.html
http://www.aejournal.ir/article_11932_2486f1c9b3eefe73c5330850802371b9.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
بررسی برخی عوامل موثر بر عملکرد تولیدمثل در گاوهای هلشتاین استان های تهران والبرز
29
32
FA
فاطمه
دشت بین
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
muna1364@gmail.com
احمد
زارع شحنه
گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی: 4111
عباس
جهان بخشی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
ajbvb6@gmail.com
سیدمرتضی
میرترابی
گروه انتقال جنین، مرکزاصلاح نژاد دام کشور، کرج، صندوق پستی: 936-31585
در این مطالعه برای تعیین عملکرد تولیدمثل (فاصلهگوسالهزایی، تعداد روزهای باز) گاوهای هلشتاین استانهای تهران و البرز و برخی عوامل موثر بر آن ها از 90824 دادههایتولیدمثلی که توسط مرکز اصلاح نژاد دامکشور از سالهای1380 تا 1390 جمعآوری شده بود، استفاده گردید. میانگین و انحرافمعیار فاصلهگوساله زایی 70/52± 401/75 روز و تعداد روزهای باز 59/86 ±122/31 روز برآورد گردید. تاثیر گله، دورهشیردهی و مقدار تولید شیر بر عملکرد تولیدمثل معنیدار بود (0/01>p). تاثیر جنس گوساله متولد شده بر عملکرد تولیدمثل معنیدار نبود (0/05<p). بیشترین و کمترین روزهای باز به ترتیب مربوط به زایشهای فصل بهار و پاییز بود (0/01>p). از دوره شیردهی چهارم به بعد افزایش تعداد روزهای باز مشاهده گردید. مقدار تولید شیر از سال 1380 تا 1390 افزایش یافته است. تولید شیر به طور معنیداری بر عملکرد تولیدمثل تاثیر داشت (0/01>p).
گاو هلشتاین,عملکرد تولیدمثلی,تهران و البرز
http://www.aejournal.ir/article_11933.html
http://www.aejournal.ir/article_11933_5df4308dc6f0e374c321f95c11bad508.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
اثرات QTLهایی با سطوح مختلف غالبیت بر الگوهای عدم تعادل پیوستگی حاصل از جهش
33
38
FA
آرش
سیاه منصوری خورین
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
sm_arash@yahoo.com
عباس
جهان بخشی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
ajbvb6@gmail.com
قباد
عسگری جعفرآبادی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
در این تحقیق جمعیتی از 160 فرد نر و 320 ماده با ژنومی متشکل از 4 کروموزوم شبیه سازی شد. کروموزوم اول دارای 100 جایگاه 2 آللی پیوسته و کروموزومهای دیگر هر یک دارای 50 جایگاه 2 آللی بودند. سپس یک جهش تاثیرگذار در جایگاه 50 کروموزوم 1 با اثر ژنوتیپی معادل نصف انحراف معیار افزایشی صفت مورد نظر قرار داده شد. سایر جایگاههای این کروموزوم به عنوان نشانگرهای اسنیپ قابل ردیابی در نظر گرفته شد. با فرض آمیزش تصادفی والدین،2 فرزند به ازای هر والد ماده و انتخاب 50% از فرزندان نر به عنوان والدین نر نسل بعد براساس ارزش های اصلاحی بدون انتخاب در مسیر ماده ها، 50 نسل مجزا شبیه سازی گردبد. در انتهای هر نسل، عدم تعادل پیوستگی و فراوانی آللی برای جایگاه های کروموزوم 1 برای سطوح مختلف غالبیت به دست آمد. نتایج نشان داد که سطوح مختلف غالبیت مورد نظر این پژوهش، تاثیری در ایجاد الگوهای عدم تعادل پیوستگی و شناسایی سوییپ نداشتند اما می توانند در تداوم سوییپ نقش داشته باشند.
عدم تعادل پیوستگی,سوییپ,سطوح مختلف غالبیت,نشانگر
http://www.aejournal.ir/article_11934.html
http://www.aejournal.ir/article_11934_1824cb69aecb43e2c61f19a14b114e93.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
مدل سازی مطلوبیت زیستگاه شاه روباه (Vulpes cana) مبتنی بر فناوری دوربین های تله ای در ایران
39
46
FA
عطیه
تک تهرانی
گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: 775-14515
a.taktehrani@gmail.com
بهمن
شمس اسفندآباد
گروه محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، صندوق پستی: 56-38135
bshams78@yahoo.com
محمود
کرمی
گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: 775-14515
محمدصادق
فرهادی نیا:
انجمن یوزپلنگ ایرانی، تهران، صندوق پستی: 8549-14155
شاه روباه (<em>Vulpes cana</em>) کوچک ترین روباه در بین 4 گونه روباهی است که در ایران زیست می کنند . مطالعات انجام شده بر روی این گونه بسیار محدود بوده و می توان گفت که مطالعه منسجمی بر روی آن در ایران انجام نگردیده است. به همین دلیل در این پژوهش عوامل مؤثر بر پراکنش شاه روباه و محدوده پراکنش بالقوه آن در ایران بررسی گردید. بدین منظور با استفاده از روش مدل سازی مطلوبیت زیستگاه مکسنت که تنها مبتنی بر داده های حضور می باشد ارتباط بین نقاط حضور به دست آمده از طریق فناوری دوربین های تله ای همراه با چند نقطه معدود از مشاهدات اتفاقی تأیید شده در مناطق حفاظت شده در کشور با متغیرهای زیست محیطی معرف شرایط اقلیمی، توپوگرافی و انسان ساخت در سرتاسر ایران تحلیل گردید. نتایج به دست آمده از مدل مکسنت نشان می دهد که به ترتیب سه متغیر "بارندگی در سردترین فصل"، "شیب" و متوسط دمای روزانه" بیش ترین تاثیر را در پراکنش شاه روباه در ایران دارند. هم چنین 64787/5 کیلومتر مربع از وسعت ایران به عنوان زیستگاه مطلوب این گونه بوده که در مرکز ایران قرار گرفته است.
شاه روباه,Vulpes cana,مدل سازی مطلوبیت زیستگاه,پراکنش,مکسنت
http://www.aejournal.ir/article_11935.html
http://www.aejournal.ir/article_11935_e1bfc534147ad89996cdff84e854d790.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
ارزیابی وضعیت سیاهگوش اوراسیایی (Lynx lynx) با ترکیب روشهای میدانی و دانش محلی در پناهگاه حیات وحش انگوران
47
56
FA
احسان
محمدی مقانکی
0000-0001-7968-0210
انجمن یوزپلنگ ایرانی، تهران، صندوق پستی: 8549-14155
ehsan.moqanaki@gmail.com
فرشید
جعفرزاده
انجمن یوزپلنگ ایرانی، تهران، صندوق پستی: 8549-14155
فاطمه
حسینی زواره ای
انجمن یوزپلنگ ایرانی، تهران، صندوق پستی: 8549-14155
محمدصادق
فرهادی نیا
انجمن یوزپلنگ ایرانی، تهران، صندوق پستی: 8549-14155
سیاهگوش اوراسیایی (<em>Lynx</em> <em>lynx</em>) گربهسانی با رده حفاظتی پیشنهادی «آسیبپذیر» در ایران است که دانش بسیار اندکی پیرامون وضعیت زیستی آن در کشور وجود دارد. مطالعه پیش رو، نخستین پژوهش میدانی در ایران است که به ارزیابی مقدماتی وضعیت سیاهگوش در یکی از زیستگاههای بالقوه مهم آن در کشور، مجموعه حفاظتی انگوران، میپردازد. به این منظور از بهمن 1388 تا اردیبهشت 1390، ترکیبی از روشهای دوربینگذاری، مدلسازی رابطه طعمه- طعمهخوار، و جمعآوری دانش محیط بانان و مردم محلی مورد استفاده قرار گرفت. با وجود 1944 شبتله دوربینگذاری در 24 ایستگاه مستقل و تصویربرداری از همه پستانداران بزرگ و متوسط شناختهشده در منطقه مطالعاتی، هیچ تصویری از سیاهگوش بهدست نیامد. استفاده از رابطه تراکم سیاهگوش با تراکم طعمه اصلی آن (سمداران علفخوار) نشان داد که در حال حاضر میزان بیوماس طعمه در دسترس برای این گوشتخوار (قوچ و میش <em>Ovis</em> <em>orientalis</em>)، تنها در حدود یکپنجم حداقل میزان گزارششده از سرتاسر محدوده پراکنش جهانی آن است. گردآوری مشاهدهها و دانش محیط بانان و مردم محلی نیز روشن ساخت که: سیاهگوش بهندرت در میان ساکنان شناخته شدهاست، گزارشی از تعارض آن با دامداران وجود ندارد، و در سالهای گذشته گزارشهای حضور قابل اتکای اندکی از آن در سطح منطقه مورد مطالعه وجود داشتهاست. مجموع این شرایط پیشنهاد میکنند که مجموعه حفاظتی انگوران تا حدود زیادی توان حمایت از یک جمعیت زیستای سیاهگوش را از دست دادهاست.ادامه جمعآوری، پالایش و بررسی گزارشهای حضور سیاهگوش از سطح کشور میتواند کمک شایانی در شناخت بهتر وضعیت زیستی کنونی این گونه و ترسیم برنامه حفاطتی برای جمعیتهای آسیبپذیر آن کند.
سیاهگوش,دوربین تلهای,رابطه طعمه- طعمهخوار,دانش محلی,Lynx lynx,مجموعه حفاظتی انگوران
http://www.aejournal.ir/article_11936.html
http://www.aejournal.ir/article_11936_a82b40560aada3451411538718276041.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
اثرات آنتی اکسیدانی عصاره آبی دارچین در بافت پانکراس رت های نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
57
64
FA
سمیه
شریف زاده
گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
مهدی
محمدزاده
گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
m.mohamadzade@urmia.ac.ir
رامین
مناف فر
0000-0002-6818-0760
پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه،دانشگاه ارومیه
raminmanaffar@gmail.com
مینو
ایلخانی پور
گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
دیابت شایع ترین بیماری متابولیک در کل دنیاست. عوارض دیابت با استرس اکسیداتیو القا شده به وسیله تولید رادیکال های آزاد ارتباط دارد. بدن از طریق مکانیسم های دفاع آنتی اکسیدانی به مبارزه با آن برمی خیزد. در مطالعه حاضر اثر عصاره آبی دارچین بر اثر آنتی اکسیدانی این عصاره بر بافت پانکراس مورد آزمایش قرار گرفت. در این بررسی از 21 موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده گردید. حیوانات به سه گروه هفت تایی سالم، شاهد دیابتی و دیابتی تیمار شده با عصاره تقسیم شدند. در این تحقیق 14 موش رت نر بالغ در محدوده وزنی 30±200 با تزریق داخل صفاقی 50 میلی گرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین (50 میلی گرم برکیلوگرم) دیابتی شدند. بعد از مدت زمان 21 روز تیمار توسط عصاره با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم میزان مالون دیآلدئید (MDA)،FRAP (Ferric Reducing Ability of Plasma ) و کاتالاز بافت پانکراس سه گروه اندازه گیری گردید. آزمون آماری واریانس یک طرفه ANOVA و از آزمون توکی برای مقایسه بین گروه های مورد مطالعه استفاده شد. سطح معنیدار در کارهای آماری (0/05>P) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تیمار با عصاره آبی دارچین باعث افزایش FRAP و کاهش MDA در رت های دیابتی نر می شود، اما در این بررسی تغییراتی در میزان فعالیت کاتالاز مشاهده نشد. مطالعه حاضر بعضی از ویژگی بارز آنتی اکسیدانی دارچین را تائید می نماید و استفاده مناسب از آن را بی ضرر می پندارد. هر چند در مورد دیگر خواص عصاره دارچین به مطالعات بیش تری نیاز است.
دارچین,کاتالاز,رت نر,دیابت,آنتی اکسیدانت
http://www.aejournal.ir/article_11938.html
http://www.aejournal.ir/article_11938_4ecf34063db70baf7e0515caf226440b.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
مطالعه تاثیرات گیاه قیچ (Zygophyllum eurypterum) بر روند ترمیم زخم پوستی در موش سوری (Mus musculus)
65
72
FA
مرضیه
شریفیان پاقلعه
گروه زیستشناسی، پژوهشکده امام محمد باقر(ع)، رفسنجان
محمد
زینلی پور
گروه زیستشناسی، دانشگاه فرهنگیان، کرمان
mazeinalipor@yahoo.com
محمدالله
توکلی
گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
عدم معرفی یک داروی موثر و قطعی برای افزایش سرعت روند ترمیم زخم، مطالعات را به سمت استفاده از داروهای گیاهی و تأثیر آن ها بر این مهم سوق داده است. در این مطالعه تأثیر خمیر برگ و عصاره آبی گیاه قیچ در مقایسه با کرم فنیتوئین 1% بر روند ترمیم زخم پوستی بررسی گردید. این مطالعه تجربی برروی شش گروه پنج تایی موش سوری نر انجام شد. پس از بی هوش کردن موش ها، زخم پوستی به مساحت 7/85 میلی متر مربع در پشت آن ها ایجاد گردید. سپس از روز اول کرم فنیتوئین 1%، خمیر برگ و عصاره آبی (با دوزهای 50، 100، 200) به ترتیب بر روی زخم گروه های مختلف تیمار (شامل پماد، خمیر برگ، عصاره با دوزهای مختلف) مالیده شد. سطح زخم همه روزه و درصد بهبودی آن در روزهای 3، 6، 9، 12و14 برای گروه های مختلف تیمار اندازه گیری شد. نتایج نشان داد درصد بهبودی زخم در گروه های خمیر برگ و عصاره 100 گیاه نسبت به گروه پماد به شکل معنی داری بالاتر بود (0/001>p). مدت زمان لازم برای بهبودی کامل زخم درگروه های خمیر برگ و عصاره 100 گیاه نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری داشت (0/001>p). هم چنین زمان لازم برای بهبودی کامل زخم در گروه خمیر برگ (0/001>p) نسبت به گروه پماد دارای کاهش معنی داری بود (0/001>p). براساس نتایج این تحقیق، خمیر برگ و عصاره آبی گیاه قیچ می توانند سرعت روند ترمیم زخم پوستی را افزایش دهند.
گیاه قیچ (Zygophyllum eurypterum),خمیر برگ,عصاره آبی,کرم فنی توئین,زخم پوستی,ترمیم زخم,موش سوری
http://www.aejournal.ir/article_11939.html
http://www.aejournal.ir/article_11939_65dc4712ad9b92a9ef1d8e9d27c54b9a.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
اثر تجویز عصاره هیدروالکلی گل همیشه بهار (Calendula Officinalis) بر میزان گلوکز، چربی های سرم و آنزیم های کبدی AST، ALT در موشهای صحرایی نر دیابتی شده نژاد ویستار
73
80
FA
معصومه
محمدی
دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
masoumeh.mohammadi1352@gmail.com
ایرج
صالحی
گروه هوشبری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
شیرین
مرادخانی
گروه فارماکوگنوزی و بیوتکنولوژی دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
sh.moradkhani@umsha.ac.ir
دیابت شیرین یک اختلال شایع و متابولیک به علت اختلال ترشح انسولین و هیپرگلیسمی است. هدف از این مطالعه بررسی عصاره هیدروالکلی گل همیشه بهار بر میزان گلوکز، چربی های سرم و آنزیم های کبدی در موش های نر دیابتی شده نژاد ویستار می باشد. دراین مطالعه تجربی- آزمایشگاهی 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 200-180 گرم به طور تصادفی به 4 گروه تحت کنترل با سالین، سالم تحت کنترل با عصاره همیشه بهار، دیابتی شده تحت درمان با سالین و دیابتی شده تحت درمان با عصاره همیشه بهار با دوز 300 میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. موشهای گروه های دیابتی به طور تجربی با تزریق درون صفاقی دارویSTZ 60 میلی گرم بر کیلوگرم ( استرپتوزوتوسین) دیابتی شدند. بعد از دیابتی شدن به مدت 8 هفته تحت درمان با عصاره نرمال سالین قرار گرفتند. درپایان تجربیات، نمونه های خون به روش خون گیری از قلب تهیه شدند و با انجام آزمایش های بیوشیمیایی عملکرد آنزیم های کبدی، لیپیدهای سرم و قند مورد اندازه گیری قرار گرفت. در نهایت داده ها با استفاده از آزمون آماری ANOVA مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که در گروههای تیمار خوراکی با دوز 300 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره گل همیشه بهار کاهش معنی داری در قند خون، سطح سرمی آنزیم های کبدی (AST، ALT)، کلسترول و تری گلیسرید خون را نسبت به گروه شاهد دیابتی نشان میدهد (0/05>P). نتایج حاصل از این مطالعه نشان دادند که تجویز عصاره هیدروالکلی گل همیشه بهار می تواند سطح سرمی آنزیمهای کبدی، گلوکز و چربی های سرم را توسط ترکیبات آنتوسیانینی مانند کاروتن، لیکوپن، ساپونین و اثرات آنتی اکسیدانی و فلاونوئید این عصاره، در موش های دیابتی را به طور معنی داری کاهش دهد (0/05>P).
گل همیشه بهار,چربی های سرم,گلوکز,آنزیم های کبدی,دیابت
http://www.aejournal.ir/article_11940.html
http://www.aejournal.ir/article_11940_a7daa5e314a542883277685cf2139e26.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
تعیین مطلوبیت زیستگاه قرقاول (Phasianus colchicus) در استان گلستان با استفاده از مدلسازی آشیان بومشناختی
81
88
FA
روح اله
میرزایی
گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه کاشان
rmirzaei@kashanu.ac.ir
محمودرضا
همامی
گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
عباس
اسماعیلی ساری
گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، صندوق پستی: 46414-356
esmaili@modares.ac.ir
حمیدرضا
رضایی
گروه محیطزیست، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
rezaei@gau.ac.ir
قرقاول (<em>Phasianus</em> <em>colchicus</em>) یکی از پرندگان حمایتشده محسوب میشود که در محدوده نسبتاً گستردهای از زیستگاههای شمال ایران زیست میکند. با توجه به لزوم حفاظت جدی تر از جمعیت های این گونه در کشور و هم چنین اتخاذ برنامه های مدیریتی کارآمدتر، دستیابی به دانسته های مرتبط با نیازهای زیستگاهی این گونه ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش، مطلوبیت زیستگاه قرقاول در سطح استان گلستان با استفاده از مدلسازی آشیان بومشناختی تعیین شد. در این راستا، 15 متغیر مهم که به نظر میرسید ابعاد آشیان بومشناختی قرقاول را در مقیاس وسیع تشکیل میدهند شناسایی شدند و با استفاده از الگوریتم آنتروپی بیشینه، پراکنش قرقاول در استان مدلسازی شد. نتایج نشان داد که پراکنش پیشبینی شده قرقاول، به طور معنی داری بهتر از مدل تصادفی عمل کرده است (0/01>p). اگرچه سه منطقه مجزا از پراکنش قرقاول در بخش غربی، مرکزی و شرقی جنوب استان و بخش کوچکی نیز در بخش شمال غربی استان شناسایی شد، اما پراکنش قرقاول بیش تر محدود به قسمت جنوبی استان یا منطقه جنگلی و زیستگاههای اطراف آن است. به طورکلی 8/6%، 28/1% و 63/3% از سطح استان گلستان به ترتیب در زیستگاههای با مطلوبیت زیاد، متوسط و کم قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مهمترین متغیرهایی که بیش ترین سهم را در پراکنش قرقاول داشتهاند عبارت از "فاصله تا جنگل" و "رژیم بارش" میباشند.
مدلسازی پراکنش گونهای,الگوریتم آنتروپی بیشینه,قرقاول,استان گلستان
http://www.aejournal.ir/article_11941.html
http://www.aejournal.ir/article_11941_286d3234220ff90fcdd6059ba018ea2c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
اثر تزریق منوتروپین بر عملکرد و صفات کیفی تخم بلدرچین ژاپنی (Couturnix japonica)
89
94
FA
علی رضا
اصل گوگانی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
a.a.gougani@gmail.com
کاظم
کریمی
0000-0001-5318-2512
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
karimikazem@gmail.com
کامران
زند
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
kz63@hotmail.com
در این تحقیق تعداد 96 قطعه بلدرچین ژاپنی ماده در سن 9 ماهگی (دوره افت تولید) طی 40 روز مورد ارزیابی قرار گرفتند. این تعداد پرنده در 3 گروه آزمایشی شامل تزریق عضلانی منوتروپین در عضله سینه به مدت 10 روز متوالی و به میزان های 0، 180 و 360 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن پرنده در روز با 4 تکرار و 8 قطعه در هر تکرار بهصورت بلوک های کامل تصادفی گروه بندی شدند. طی دوره تزریق و 30 روز پس از آن، صفات عملکردی و کیفی تخم تولیدی هر دوره به تفکیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد هر دو دوز تزریقی (180 و 360 میلی گرم منوتروپین) موجب افزایش وزن تخم، درصد سفیده، وزن محتویات، درصد تولید تخم و کاهش ضریب تبدیل غذایی طی هر دو دوره شدند (0/05>P) و در دوره تزریق باعث کاهش وزن پوسته تخم و افزایش خوراک مصرفی گردیدند (0/05>P). هر دو دوز هم چنین در دوره پس از تزریق افزاینده وزن زرده تخم شدند. بهطورکلی این دو دوز تزریقی از داروی منوتروپین بر عملکرد تخم گذاری و صفات کیفی تخم بلدرچین ژاپنی به شکل بهینه تأثیرگذار بودند (0/05>P).
منوتروپین,عملکرد تخم گذاری,صفات کیفی تخم,بلدرچین ژاپنی
http://www.aejournal.ir/article_11942.html
http://www.aejournal.ir/article_11942_bc8ae9767ba1f621dcb33d949735413c.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
تزریق عصاره سیر (Allium sativum) و لواستاتین (Lovastatin) بر غلظت کلسترول جوجه های گوشتی هایپرکلسترولمیک
95
102
FA
مجید
عبدالمحمدی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
مهدی
خدایی مطلق
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، صندوق پستی: 879-38156
m-motlagh@araku.aci.ir
کاظم
کریمی
0000-0001-5318-2512
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
karimikazem@gmail.com
به منظور بررسی اثر عصاره سیر بر غلظت کلسترول سرم جوجههای گوشتی آزمایشی با تعداد 130 قطعه جوجه یک روزه گوشتی سویه راس 308 در 5 گروه آزمایشی، شامل دو گروه جوجه معمولی (شاهد و عصاره سیر) و سه گروه هایپرکلسترومیک (شاهد، عصاره سیر و تزریق لواستاتین) با 3 تکرار و 8 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. به پرندگان گروههای آزمایشی از روز 21 تا 28 مقدار 0/5 سی سی (شامل25 میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن پرنده ماده مورد تزریق) به صورت زیر جلدی در ناحیه گردن مواد آزمایشی تزریق شد، علاوه بر ماده آزمایشی درگروه هایپرکلسترمیک تزریق روزانه کلسترول هم انجام شد. در روز 28 و 35 از پرندگان هر گروه خون گیری شد. نتایج نشان داد که در جوجه های معمولی عصاره سیر در پایان یک دوره هفت روزه تزریقی باعث افزایش سطوح TC، TG و LDL خون نسبت به گروه شاهد شد. در جوجه های هایپرکلسترولمیک عصاره سیر در پایان یک دوره هفت روزه تزریقی (روز 28) باعث افزایش سطوح LDL خون و کاهش سطح HDL خون نسبت به گروه شاهد شد (0/05>P). تزریق لواستاتین به جوجه های هایپرکلسترولمیک در مقایسه با عصاره سیر هیچ تفاوتی در بیش تر شاخص های مورد بررسی ایجاد نکرد. بهطورکلی عصاره سیر همانند لواستاتین، اثر کاهنده بر غلظت کلسترول خون در جوجه های معمولی و هایپرکلسترولمیک نداشت.
عصاره سیر,لواستاتین,کلسترول سرم و تری گلیسرید,جوجه گوشتی
http://www.aejournal.ir/article_11943.html
http://www.aejournal.ir/article_11943_2674ba0e6c146cf637a2e7e0d9560b44.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
بررسی مقایسه ای اثر تغییر اقلیم بر خزندگان مناطق بیابانی و کوهستانی ایران؛ مطالعه موردی (سوسمار دم تیغی بین النهرین Saara loricata و آگامای قفقازی Paralaudakia caucasia )
103
108
FA
انوشه
کفاش
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی: 4111
anooshe.kafash@gmail.com
محمد
کابلی
0000-0002-9203-2346
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی: 4111
mkaboli@ut.ac.ir
گونتا
کهلر
موزه تنوع زیستی Senckenberg، فرانکفورت، آلمان
تغییرات اقلیمی اثرات مخربی بر تنوع زیستی خواهد داشت و پیش بینی می شود بسیاری از گونه ها تحت تاثیر تغییرات اقلیمی آینده منقرض شوند. طی دهه های اخیر استفاده از مدل های تعیین توزیع گونه ها به ابزاری کارآمد برای بررسی اثرات تغییرات اقلیمی بر گونه های گیاهی و جانوری تبدیل شده اند. این درحالی است که اطلاعات اندکی در ارتباط با اثرات تغییر اقلیم بر روی خزندگان ایران وجود دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی مطلوبیت زیستگاه خزندگان تحت شرایط اقلیم حاضر و تغییرات اقلیمی آینده است، برای این منظور از روش انسمبل کردن با استفاده از چهار مدل حداکثر بی نظمی، شبکه عصبی، مدل خطی عمومی و ماشین بردار پشتیبان برای تعیین مطلوبیت زیستگاه آگامای قفقازی و سوسمار دم تیغی بین النهرین استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که مناطق مطلوب برای زیست آگامای قفقازی تحت تاثیر تغییرات اقلیمی آینده کاهش خواهد یافت درحالی که زیستگاه های مطلوب برای گونه سوسمار دم تیغی بین النهرین افزایش خواهد یافت. زیستگاه خزندگان تحت تاثیر تغییرات اقلیمی خواهد بود و این موضوع می تواند برای انواع گونه های اندمیک خطرآفرین باشد. بنابراین ضروریی است با توجه به اثرات تغییر اقلیم و وضعیت گونه های مستعد آسیب پذیری، مطالعات مدونی برای پایش و بررسی این گونه ها تدوین و اجرا شود.
تغییر اقلیم,مطلوبیت زیستگاه,خزندگان,ایران
http://www.aejournal.ir/article_11944.html
http://www.aejournal.ir/article_11944_2056b1cbd8e0a8275921e2733815a258.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
بررسی سطوح برخی از فلزات سنگین در تالاب بین المللی زریوار توسط پایش ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
109
118
FA
عیسی
سلگی
0000-0002-5405-9513
گروه محیطزیست، دانشکده منابع طبیعی و محیطزیست، دانشگاه ملایر
e.solgi@yahoo.com
صیاد
خاتونی
گروه محیط زیست، دانشگاه پیام نور تهران
تالاب بین المللی زریوار دارای ارزش بوم شناختی بالایی بوده و گنجینه ذخایر ژنتیکی است. بنابراین، ارزیابی آلودگی این بوم سازگان ضروری است که می تواند توسط موجودات آبزی نمایه زیستی مانند ماهی انجام شود. اﻳﻦ پژوهش برای ﺑﺮرﺳﻲ آلودگی ﻓﻠﺰات ﺳﻨﮕﻴﻦ (سرب، کادمیوم و روی) در تالاب بین المللی زریوار توسط سنجش مقادیر آن ها در بافت عضله ماهی کپور معمولی (<em>Cyprinus carpio</em>)، انجام شد. برای این هدف نمونه برداری در زمستان 1391 صورت پذیرفت. پس از زیست سنحی 20 نمونه ماهی صیده شده، بافت های عضله جداسازی شده و آماده سازی و آنالیز نمونه ها صورت گرفت. غلظت فلزات سنگین انتخاب شده در بافت عضله توسط روش هضم اسیدی (HNO<sub>3</sub>:HClO<sub>4</sub>) با کمک دستگاه جذب اتمی مدل HR-CS AAS اندازه گیری شد. برای فراکافت آماری داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. میانگین غلظت عناصر کادمیوم، سرب و روی در عضله کپور معمولی به ترتیب 0/4، 0/33 و 127/5 میکروگرم بر گرم است. یافته ها نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین غلظت فلزات در دو جنس نر و ماده وجود ندارد. غلظت فلزات در عضله این گونه زیر حدود پیشنهاد شده توسط سازمان های جهانی بود، به غیر از کادمیوم که بیش تر از حد مجاز NHMRC بود. به نظر می رسد که رواناب های کشاورزی و تخلیه فاضلاب منبع اصلی انسانی ورود این فلزات سنگین سمی در تالاب بینالمللی زریوار است.
تالاب بین المللی زریوار,کادمیوم,سرب,روی,کپورمعمولی (cyprinus carpio),پایش
http://www.aejournal.ir/article_12482.html
http://www.aejournal.ir/article_12482_a57ec10906dfe9c7a247f200cb80a98e.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
ارزیابی کیفی آب تالاب چغاخور با استفاده از شاخص WQS
119
128
FA
پژمان
فتحی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
p.fathicheghsiyahi@in.iut.ac.ir
عیسی
ابراهیمی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
e_ebrahimi@iut.ac.ir
علی رضا
اسماعیلی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
<strong>به منظور ارزیابی کیفیت آب تالاب چغاخور با استفاده از شاخص </strong><strong>WQS</strong><strong>، 10 ایستگاه نمونه برداری انتخاب و با 3 تکرار در هر ایستگاه، از اردیبهشت تا اسفند ماه 1389، با تناوب 45 روز یکبار اقدام به نمونه برداری از آب گردید. فراسنجه های اکسیژن محلول </strong><strong>(DO)</strong><strong>، نیتروژن غیر آلی کل </strong><strong> (TN)</strong><strong>، فسفر کل </strong><strong>(TP)</strong><strong>، آمونیاک </strong><strong>(NH3)</strong><strong>، </strong><strong>pH</strong><strong>، کدورت، </strong><strong>TDS</strong><strong> و </strong><strong>BOD5</strong><strong> اندازه گیری شد. آنالیز واریانس داده ها، اختلاف معنی داری را بین فراسنجه های مورد اندازه گیری در مراحل مختلف نمونه برداری نشان داد (0/01></strong><strong>P</strong><strong>). براساس فراسنجه های اکسیژن محلول، فسفات، آمونیاک و </strong><strong> pH</strong><strong>کیفیت آب تالاب در رتبه 5 (وضعیت مطلوب)، براساس فراسنجه های نیتروژن غیر آلی کل در رتبه 3 و1 (به ترتیب در وضعیت ضعیف و بد) و در نهایت براساس فراسنجه </strong><strong>BOD5</strong><strong> در رتبه 1 (وضعیت بد) ارزیابی شد. با استفاده از این شاخص، ایستگاه های مورد مطالعه از نظر کیفیت کاملاً مشابه بوده و رتبه کلی برای تالاب 3/96 تعیین شد. نتایج حاصل از مقایسه شاخص </strong><strong>WQS</strong><strong>، در فصول مختلف نیز تفاوت معنی داری را نشان نداد. براساس یافته های این تحقیق به طور کلی کیفیت آب تالاب در طبقه کیفی ضعیف قرار گرفت.</strong>
شاخص WQS,تالاب چغاخور,چهار محال و بختیاری,فاکتورهای فیزیکوشیمیایی
http://www.aejournal.ir/article_13500.html
http://www.aejournal.ir/article_13500_33e9f8cc102af3343e235aded23f93bd.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
بررسی میزان آلودگی کلیفرمی رودخانه زیارت در استان گلستان
129
134
FA
نیلوفر
نوروزی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
niloufar_norouzi2009@yahoo.com
رسول
قربانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
rasoul ghorbaninasrabadi@yahoo.com
امیر
سعدالدین
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
مسعود
ملائی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
molaee.m@gmail.com
علی اصغر
نعیمی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
naemi.a@gmail.com
<strong>در این بررسی به منظور تعیین میزان آلودگی کلیفرمی، از لایه سطحی 10 ایستگاه واقع در رودخانه زیارت در استان گلستان نمونه برداری انجام گرفت. نمونه برداری به صورت ماهانه در بهار و تابستان 1391 انجام شد. تعیین میزان آلودگی کلیفرمی به روش استاندارد </strong><strong>MPN</strong><strong> صورت گرفت. نتایج حاصل، اختلاف معنی دار بین ایستگاه ها را نشان داد (0/05></strong><strong>P</strong><strong>) که مهم ترین دلیل آن فعالیت های انسانی بوده و این درحالی است که اختلاف معنی داری بین ماه های مختلف وجود نداشته که مهم ترین دلیل آن وقوع سیل های ماهانه می باشد. بالا رفتن درجه حرارت محیط در فصل تابستان عاملی موثر در افزایش رشد و تکثیر باکتری ها بوده و در مناطق پایین دست به دلیل جریان آرام و عبور از مراکز شهری و کشاورزی و وارد شدن پساب این مراکز به داخل آن ها تغییرات محسوسی در آلودگی آب رودخانه نسبت به ایستگاه هایی که سرعت دبی آب رودخانه زیاد بوده، به وجود آورده است.</strong>
آلودگی,کلیفرم,رودخانه زیارت,استان گلستان
http://www.aejournal.ir/article_13501.html
http://www.aejournal.ir/article_13501_2d7851ec9bdb2002efb762c0e9e50b9f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
مطالعه جوامع زئوپلانکتونی و بررسی رابطه آن با پارامترهای غیرزیستی آب دریاچه سد کارون 4
135
146
FA
سیدعبدالمجید
موسوی
0000-0001-6177-9650
ﮔﺮوه ﺷﻴﻼت، داﻧﺸﻜﺪه کشاورزی و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: 14515-775
sm_mousavi792000@yahoo.com
ابوالقاسم
کمالی
ﮔﺮوه ﺷﻴﻼت، داﻧﺸﻜﺪه کشاورزی و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: 14515-775
مهدی
سلطانی
ﮔﺮوه ﺷﻴﻼت، داﻧﺸﻜﺪه کشاورزی و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: 14515-775
مهدی
شمسایی
ﮔﺮوه ﺷﻴﻼت، داﻧﺸﻜﺪه کشاورزی و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، صندوق پستی: 14515-775
<strong>این مطالعه در دریاچه سد کارون چهار واقع در استان چهارمحال و بختیاری به</strong><strong></strong><strong>مدت 1 سال از اسفند 90 تا بهمن 91 صورت گرفت. در این پژوهش سه ایستگاه درنظر گرفته شد، یک ایستگاه در نزدیکی تاج سد و دو ایستگاه در سرشاخه های ورودی دریاچه دررودخانه های ارمند و بازفت. برخی پارامترهای کیفی آب و هم</strong><strong></strong><strong>چنین پارامترهای زیستی مانند شناسایی و شمارش زئوپلانکتون ها و میزان کلرفیل </strong><strong>a</strong><strong> مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس بررسی</strong><strong></strong><strong>های صورت گرفته، چهار گروه زئوپلانکتونی در منطقه مورد مطالعه، شناسایی گردید. که شامل پروتوزوآ (</strong><strong>Protozoa</strong><strong>)، گردانتنان (</strong><strong>Rotifera</strong><strong>)، کلادوسرا (</strong><strong>Cladocera</strong><strong>) و پاروپایان (</strong><strong>Copepoda</strong><strong>) بودند. در این میان روتیفرا با 27 گونه دارای بالاترین تنوع بین گروه های شناسایی شده بود. پس آن پاروپایان با 7، کلادوسرا با 5 و پروتوزوآ با 4 گونه بیش ترین تنوع گونه ای را به خود اختصاص دادند. در مقایسه بین فصول مختلف از نظر تنوع، از مجموع 43 گونه شناسایی شده، تابستان با 36 گونه بالاترین تنوع گونه ای را دارا بود. پاییز با 35، بهار با 32 و زمستان با 25 گونه در مراحل بعد از نظر تنوع گونه ای قرار داشتند. در میان گروه های زئوپلانکتونی به جز کوپه پودا بقیه در فصل زمستان فراوانی بسیار کمی داشتند.</strong><strong>نرخ غلظت کلرفیل </strong><strong>a</strong><strong>، میزان پارامترهایی مانند فسفر و گونه های شناسایی شده زئوپلانکتونی نشان دهنده غالبیت شرایط الیگوتروفی در دریاچه مورد مطالعه بود. براساس نتایج بهدست آمده تمامی شاخه های زئوپلانکتونی دارای همبستگی مثبت و معنی دار با پارامترهایی مانند دما، و کلرفیل </strong><strong>a</strong><strong> بودند (0/01></strong><strong>P</strong><strong>). از طرفی فراوانی زئوپلانکتون ها با اکسیژن محلول همبستگی منفی غیرمعنی داری را نشان داد (0/05<</strong><strong>P</strong><strong>). </strong>
گردان تنان,پاروپایان,کارون 4,اکسیژن محلول
http://www.aejournal.ir/article_13502.html
http://www.aejournal.ir/article_13502_6cbc6ac4161995f1333901ed0b06f2ae.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
بررسی مقدماتی ساختار ژنتیکی جمعیت میگوی سرتیز (Metapenaeus affinis) در آب های شمال خلیج فارس به روش توالی یابی ژن 16S rRNA
147
154
FA
فاطمه
شهرانی کرانی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
ایمان
سوری نژاد
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
sourinejad@hormozgan.ac.ir
سعید
تمدنی جهرمی
بخش ژنتیک، پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، بندرعباس، صندوق پستی: 1597
آرش
اکبرزاده
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
ajbarzadeh@ut.ac.ir
<strong>با توجه به اهمیت میگوی سرتیز (</strong><strong><em>Metapenaeus</em></strong><strong> <em>affinis</em></strong><strong>) در چرخه صیادی خلیج</strong><strong></strong><strong>فارس، بررسی مقدماتی ساختار ژنتیکی جمعیت این گونه با توالی</strong><strong></strong><strong>یابی ژن میتوکندریایی </strong><strong>16S rRNA</strong><strong> انجام شد. تعداد 18 قطعه میگو از سه منطقه بندرعباس، بوشهر و خوزستان جمع</strong><strong></strong><strong>آوری و پس از استخراج </strong><strong>DNA</strong><strong> با روش فنل-کلروفرم، </strong><strong>بهینه</strong><strong></strong><strong>سازی واکنش </strong><strong>PCR</strong><strong> جهت تکثیر ژن </strong><strong>16S rRNA</strong><strong> انجام شد. </strong><strong>بیش ترین مقدار فاصله ژنتیکی، بین جمعیت بندرعباس و خوزستان (0/750) و کم ترین مقدار فاصله ژنتیکی بین مناطق بوشهر و خوزستان (0/105-) به دست آمد. در سطح احتمال 0/05 تفاوت جمعیت میگوی سرتیز منطقه بندرعباس با دو منطقه بوشهر و خوزستان معنی دار بود ولی این تفاوت جمعیتی بین بوشهر و خوزستان با یکدیگر معنی دار نبود که توسط آزمون تفاوت جمعیت در داخل جمعیت ها نیز مورد تأیید قرار گرفت. میانگین آزمون های بی طرفی تاجیما و شاخص </strong><strong>Fu's FS</strong><strong> برای 18 توالی بین مناطق به ترتیب 0</strong><strong>/</strong><strong>823</strong><strong>- و 1/181 محاسبه شد که هیچ کدام از دو شاخص از لحاظ آماری معنیدار نبودند (0/05<</strong><strong>p</strong><strong>). درخت های رسم شده جدایی جمعیتی منطقه بندرعباس را از دو منطقه دیگر نشان دادند که این فرضیه نیازمند آزمون های تکمیلی با تعداد نمونه بیشتر و آنالیز سایر ژن های میتوکندریایی و ژنومی می باشد.</strong>
تعیین توالی,ساختار جمعیت,خلیج فارس,16S rRNA,میگوی سرتیز
http://www.aejournal.ir/article_13503.html
http://www.aejournal.ir/article_13503_1d37e56c6ece93a88cc790ebe356a7c2.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
برآورد حجم توده زنده و پراکنش میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) در آب های حوزه جنوبی استان بوشهر (خلیج فارس)
155
164
FA
مهران
پارسا
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
mehranparsa85@yahoo.com
احسان
کامرانی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
eza47@yahoo.com
مهرنوش
امینی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
محمدجواد
شعبانی
پژوهشکده میگوی کشور، بوشهر، صندوق پستی: 1374
<strong>حجم توده زنده و پراکنش میگوی ببری سبز در آب های حوزه جنوبی استان بوشهر در سال 1393 مورد بررسی قرار گرفت. </strong><strong>CPUE</strong><strong> کل میگوی ببری سبز 264/313 کیلوگرم بر ساعت محاسبه شد. تفاوت معنی داری در میزان </strong><strong>CPUE</strong><strong> میگوی ببری سبز در بین مناطق مختلف و لایه های عمقی مشاهده نشد (0/05<</strong><strong>P</strong><strong>). از نظر لایه های عمقی، بیش ترین میانگین </strong><strong>CPUE</strong><strong> در لایه عمقی 20-10 متر با 3/21±10/92 کیلوگرم بر ساعت مشاهده شد و از نظر مناطق مختلف، منطقه رأسخان تا مطاف بیشترین میانگین </strong><strong>CPUE</strong><strong> را با 3/88±15/35 کیلوگرم بر ساعت به خود اختصاص داد و اختلاف معنی داری نیز در میانگین </strong><strong>CPUE</strong><strong> بین مناطق و لایه های عمقی مشاهده نشد (0/05<p).</strong>
<strong> </strong><strong>CPUA</strong><strong> </strong><strong>کل میگوی ببری سبز 1460 کیلوگرم بر مایل مربع برآورد شد. تفاوت معنی داری در میزان </strong><strong>CPUA</strong><strong> میگوی ببری سبز در بین مناطق مختلف و لایه های عمقی مشاهده نشد (0/05<</strong><strong>P</strong><strong>). توده زنده کل میگوی ببری سبز در کل منطقه مطالعاتی 524 تن تخمین زده شد. بیش ترین میزان توده زنده در منطقه رأسخان تا انتهای مطاف با 389 تن و لایه عمقی 30-20 متر با 205 تن برآورد شد.</strong>
میگوی ببری سبز,استان بوشهر,توده زنده,خلیج فارس
http://www.aejournal.ir/article_13504.html
http://www.aejournal.ir/article_13504_17923509b95b7a9921ead6f2c9a48364.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
بررسی مقایسه ایی میزان تولید در اسفنج های دریایی رده Demospongiae مستقر بر سازه های مصنوعی بحرکان واقع در شمال غربی خلیج فارس
165
174
FA
نگین
درخشش
گروه زیست شناسی دریا، پردیس دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی:669
negin.biology@gmail.com
احمد
سواری
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی:669
savari53@yahoo.com
بابک
دوست شناس
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی:669
babakdoust@yahoo.com
سیمین
دهقان مدیسه
پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، اهواز، صندوق پستی: 61465-866
اهواز
عبدالمجید
دورقی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، صندوق پستی:669
<strong>این تحقیق در منطقه استقرار سازه های مصنوعی بحرکان از بهار 1388 تا زمستان 1388 انجام شد. نمونه برداری به صورت فصلی در4 ایستگاه به کمک غواص در عمق 12 متری و به صورت تصادفی با انداختن کوادرات 0/25×0/25 مترمربع صورت گرفت. در این مطالعه تغییرات فصلی توده زنده و در نهایت میزان تولید براساس اختلاف بیش ترین و کم ترین میزان توده زنده گونه ها در فصول و ایستگاه های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی ها نشان داد که بیش ترین میانگین تولید فصول متعلق به دو گونه </strong><strong><em>Spongia</em></strong><strong> <em>officinalis</em></strong><strong> و</strong><strong><em>Chondrilla</em></strong><strong> <em>nuculla</em> </strong><strong> به ترتیب با میزان تولید </strong><strong>gAFDWm-2yr-</strong><strong>1</strong><strong> 5/96 و </strong><strong>gAFDWm-2yr-</strong><strong>1</strong><strong> 5/</strong><strong>47 و کم ترین میزان متعلق به گونه .</strong><strong><em>Clathria</em></strong><strong> <em>sp</em></strong><strong> با میزان تولید</strong><strong> gAFDWm-2yr-</strong><strong> 0/31 می باشد. نتایج حاصل از میزان تولید در ایستگاه ها نیز بیش ترین میزان را در دو گونه </strong><strong> </strong><strong><em>Chondrilla</em></strong><strong> <em>nucula</em> </strong><strong>با میزان تولید </strong><strong> gAFDWm-2yr-</strong><strong>1</strong><strong>7/117 و کم ترین میزان را در گونه .</strong><strong><em>Clathria</em></strong><strong> <em>sp</em></strong><strong> با میزان تولید </strong><strong> gAFDWm-2yr-0</strong><strong>/132 نشان داد. نتایج حاصل از بررسی های فیزیکوشیمیایی آب نیز نشان دهنده افزایش میزان شوری در فصول سرد سال و کاهش میزان توده زنده با افزایش دما در فصول گرم سال می باشد. </strong>
اسفنج,رده Demospongiae,میزان تولید,سازه های مصنوعی,خلیج فارس
http://www.aejournal.ir/article_13505.html
http://www.aejournal.ir/article_13505_45fccb0c6704132049cfb1c075e39f37.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
حضور گونه (Tunicata: Ascidiacea) Savigny, 1816 Phallusia nigra در منطقه بین جزر و مدی جزیره هنگام، خلیج فارس
175
178
FA
محبوبه
مهردوست
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
m.mehrdost@yahoo.com
احسان
کامرانی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
eza47@yahoo.com
فریدون
عوفی
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، تهران، صندوق پستی: 6116- 14155
sillaginid@hotmail.com
<strong>اگرچه تعداد زیادی از موجودات دریایی در نقاط مختلف جهان وجود دارند، ولی اطلاعات کمی از پراکنش گونههای </strong><strong>Ascidian</strong><strong>، آبفشان</strong><strong></strong><strong>های دریایی در ایران وجود دارد. مطالعه حاضر جهت توصیف و پراکنش گونه </strong><strong><em>Phallusia</em></strong><strong> <em>nigra</em></strong><strong> در ناحیه بین جزر و مدی جزیره هنگام صورت گرفته است. نمونههای</strong><strong> <em>P. nigra</em> </strong><strong>با پیمایش ساحلی، از دیواره بقایای کشتیهای فلزی موجود در منطقه بین جزر و مدی اسکله هنگام که در شمال جزیره هنگام قرار دارد، در اردیبهشت ۱۳۹۲ جمعآوری گردید. نمونهبرداری در زمان حداقل جزر و بدون استفاده از تجهیزات انجام گرفت. نمونهها درون شیشههای حاوی فرمالدوئید قرار داده شده و پس از انتقال به آزمایشگاه، با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر، شناسایی تاکسنومیک، انجام گرفت. این گونه در تحقیق حاضر برخلاف یافتههای پیشین که محدود به آب های کم عمق بود، تحت تأثیر پدیدههای مختلف در بخش جزر و مدی مستقر و ساکن شده است و عمق کم نمیتواند محدودیتی برای حذف گونه مورد نظر باشد.</strong><strong>این اطلاعات پایه در سطح منطقه، ابزاری برای برآورد اثرات احتمالی وارد شده به عنوان </strong><strong>Biofouling</strong><strong> بر روی جانوران در سایتهای مورد تهاجم در سالهای آینده است.</strong>
Phallusia nigra ٬Ascidian٬ جزیره هنگام٬ خلیج فارس
http://www.aejournal.ir/article_13506.html
http://www.aejournal.ir/article_13506_9d39b83bc3ba23909608b875fedc904f.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
بررسی سموم هپتاکلر، هپتاکلر اپوکسید و آلدرین در رسوب، ماکروبنتوز و ماهی کاراس Carassius carassius)) در تالاب انزلی، ایران
179
188
FA
مهشید
کدخدایی الیادرانی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، صندوق پستی: 181-19735
kadkhodaei_mahshid@yahoo.com
پریسا
نجات خواه معنوی
گروه زیست شناسی دریا ، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، صندوق پستی: 181-19735
p_nejatkhah@yahoo.com
عبدالرحیم
وثوقی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، صندوق پستی: 181-19735
abdolrahimv@yahoo.com
آفت کش های آلی کلره از انواع آلاینده هایی هستند که به علت حلالیت بالا در چربی و پایداریشان در محیط زیست، قادر به تجمع در بدن موجودات زنده و انتقال از طریق زنجیره غذایی می باشند. در تحقیق حاضر میزان سموم هپتاکلر و هپتاکلر اپوکسید و آلدرین در رسوب، ماکروبنتوز(شیرونومیده) و ماهی کاراس <em>Carassius carassius</em>) (در فصل بهارسال 1392، در 8 ایستگاه (سه ایستگاه در غرب ،دو ایستگاه مرکز و سه ایستگاه در شرق )واقع در غرب تالاب انزلی (بخش آبکنار ) توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی GC-MSارزیابی شدند. در نمونه های رسوب و ماهی ، سم هپتاکلر اپوکسید به ترتیب با میانگین ppb(4/42±6/01)و (0/09±0/41) بیش ترین میزان را از سموم مورد مطالعه داشتند و در نمونه های بنتوز(شیرونومیده ) بالاترین میانگین را سم آلدرین با میانگینppb (0/07±0/16) به خود اختصاص داده است . در نمونه های رسوب، بیش ترین تجمع هر سه سم هپتاکلر ، هپتاکلر اپوکسید و آلدرین در رسوب بخش شرقی آبکنار و در نمونه های ماهی بیش ترین تجمع این سموم در مرکز و شرق آبکنار بوده است. در نمونه های شیرونومیده بیش ترین تجمع سم هپتاکلر وآلدرین در غرب و مرکز آبکنار بوده است . روند غلظت سموم مورد بررسی در بخش های مختلف آبکنار به صورت غرب< مرکز< شرق ارزیابی گردید. در مقایسه با استانداردهای بین المللی، میزان هپتاکلر ، هپتاکلر اپوکسید و سم آلدرین در رسوبات منطقه مورد مطالعه از استاندارد کشور کانادا)غلظت اثر آستانه)(TEC) بالاتر بوده در حالی که در نمونه های ماهی، غلظت هیچ کدام از سموم مورد بررسی بیش تر از میزان استاندارد اتحادیه اروپاEU (پارلمان اروپا) نبوده است . غلظت کلیه سموم در نمونه های بنتوز(شیرونومیده) ازحد استاندارد (حد تعریف غلظت سم) LOQ پایین تر بودند . هم چنین اختلاف معنی داری در میزان سم هپتاکلر اپوکسید در رسوب و هپتاکلر در ماهی و آلدرین در شیرونومیده وجود داشت (0/05>p) . یافته های این تحقیق نشان می دهد که در زنجیره غذایی (رسوب، شیرونومیده و ماهی کاراس)، بزرگنمایی زیستی صورت گرفته است.
آفت کش های آلی کلره,تالاب انزلی,رسوب,ماهی (Carassius carassius),شیرونومیده,گاز کروماتوگرافی
http://www.aejournal.ir/article_13507.html
http://www.aejournal.ir/article_13507_f2e04c10ba021602b2591d40827de541.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
تاثیر استفاده ازسطوح مختلف باکتری Pediococous acidlactici در جیره غذایی بر میزان بقاء مولدین، تولید سیست وناپلی، میزان فعالیت آنزیم های ایمنی و تعداد کلنی تشکیل شده در دستگاه گوارش آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia franciscana)
189
198
FA
شهناز
جباری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
shjabari91@gmail.com
محمدرضا
ایمانپور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
imanpoor@gmail.com
وحید
تقی زاده
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
taghizadeh@gau.ac.ir
امید
صفری
0000-0001-8378-8291
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
omidsafari@um.ac.ir
حمیدرضا
احمدنیای مطلق
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
<strong>این مطالعه به منظور بررسی اثر استفاده از باکتری </strong><strong><em>Pediococous</em></strong><strong> <em>acidlactici</em></strong><strong> بر میزان بقاء مولدین آرتمیا، مقدار سیست و ناپلی تولید شده توسط مولدین هم چنین میزان فعالیت آنزیم های سیستم ایمنی بدن و مقدار کلنی باکتریایی <em>پدیوکوکوس اسیدیلاکتیکی</em> تشکیل شده در دستگاه گوارش آرتمیا فرانسیسکانا (</strong><strong><em>Artemia</em></strong><strong> <em>franciscana</em></strong><strong>) انجام شد. در این آزمایش از سه سطح 102 (تیمار اول)، 104 (تیمار دوم)، 106 (تیمارسوم) </strong><strong> CFU</strong><strong>باکتری در هر گرم غذا و تیمار شاهد (بدون پروبیوتیک) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی (4 تیمار هر یک در 3 تکرار) به صورت روزانه استفاده گردید. نتایج به دست آمده از این آزمایش نشان دهنده افزایش معنی دار تعداد سیست و ناپلی تولید شده توسط مولدین <em>آرتمیا فرانسیسکانا</em> و هم چنین میزان بقاء مولدین آرتمیا درتیمارهای آزمایشی نسبت به گروه شاهد بود (0/05></strong><strong>p</strong><strong>). بیش ترین مقدار تولید سیست در تیمار دوم (215 عدد) به دست آمد و بیش ترین مقدار تولید ناپلی ازمولدین آرتمیا در تیمار اول (1909 عدد) بود. در این آزمایش میزان آنزیم های ایمنی <em>آرتمیا فرانسیسکانا</em> در تیمارهای آزمایشی نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت اما درتیمار دوم مقادیر آنزیم های لیزوزیم (15/4) واحد بر میکرو گرم پروتئین، فنولوکسیداز (2/74) و سوپراکسید دیسموتاز (0/82±2/90) واحد بر دقیقه بیش ترین مقدار بود درحالی که بیش ترین مقدار فعالیت آنزیم ایمنی کاتالاز، 2/79 واحد بر دقیقه در تیمار سوم دیده شد. نتایج حاکی از آن است که تعداد کلنی باکتری <em>پدیوکوکوس اسیدی لاکتیکی</em> تشکیل شده در دستگاه گوارش <em>آرتمیا فرانسیسکانا</em> در تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری (0/05></strong><strong>P</strong><strong>) نسبت به گروه شاهد داشت. تعداد کلنی باکتری <em>پدیوکوکوس اسیدی لاکتیکی</em> موجود در دستگاه گوارش (</strong><strong>CFU</strong><strong> در میلی لیتر) در تیمار اول، 760 </strong><strong>CFU</strong><strong> بود که بیش ترین مقدار را نسبت به گروه شاهد (500) نشان داد. با توجه به نتایج ذکرشده از این بررسی مقدار پروبیوتیک برای تغذیه آرتمیا فرانسیسکانا 102</strong><strong>CFU</strong><strong> و 104</strong><strong>CFU</strong><strong> درگرم غذا پیشنهاد می گردد.</strong>
آرتمیا فرانسیسکانا,Pediococous acidlactici,بقاء مولدین,سیست,ایمنی,تعداد باکتری
http://www.aejournal.ir/article_13508.html
http://www.aejournal.ir/article_13508_9c6d28f1ec173fa58529603caaeac0cf.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
تاثیر پروبیوتیک جنس باسیلوس (Bacillus subtilis, B. licheniformis) بر تراکم، فاکتورهای رشد در تراکم های مختلف و ترکیبات لاشه میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei)
199
204
FA
حمید
رئیسی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
hamidraisi444@gmail.com
ولی اله
جعفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
vjafari110@yahoo.com
سعید
ضیایی نژاد
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان
zbsaeed@yahoo.com
علی اکبر
پاسندی
اداره کل شیلات استان گلستان، گرگان
<strong>هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر استفاده از باکتری</strong><strong></strong><strong>های</strong><strong><em>Bacillus</em></strong><strong> <em>subtilis</em> </strong><strong>و </strong><strong> </strong><strong><em>licheniformis</em></strong><strong><em>Bacillus</em></strong><strong>، بر </strong><strong>شاخص</strong><strong></strong><strong>های رشد میگوی وانامی (</strong><strong><em>Litopenaeus</em></strong><strong> <em>vannamei</em></strong><strong>) در تراکم</strong><strong></strong><strong>های مختلف می باشد. در این تحقیق میگوها پس از ذخیره سازی با دو تیمار 250و 300 قطعه در هر متر مربع هرکدام به</strong><strong></strong><strong>وسیله دو غلظت پروبیوتیکی 1010×4 واحد تشکیل</strong><strong></strong><strong>دهنده کلنی بر گرم و 1010×1 واحد تشکیل</strong><strong></strong><strong>دهنده کلنی بر گرم) به</strong><strong></strong><strong>مدت 8 هفته پرورش داده شدند. در انتها، شاخص</strong><strong></strong><strong>های رشد، ترکیب لاشه</strong><strong>و تعداد باکتری</strong><strong></strong><strong>های کل دستگاه گوارش بررسی شدند. شاخص</strong><strong></strong><strong>های رشد در تیمارهای 2</strong><strong> T</strong><strong>(تراکم 300، پروبیوتیک 1010×4 واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) و</strong><strong>4</strong><strong> T</strong><strong>(تراکم 250، پروبیوتیک 1010×4 واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) نسبت به گروه شاهد 1</strong><strong>C</strong><strong> (300 با غلظت پروبیوتیک صفر) و 2</strong><strong>C</strong><strong> (تراکم250 با غلظت پروبیوتیک صفر) دارای اختلاف معنی داری بود (05/0</strong><strong>p<</strong><strong>).</strong><strong>در تیمارهای 1</strong><strong>T</strong><strong> (تراکم 300، پروبیوتیک 1010×1 واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) و </strong><strong> </strong><strong>3</strong><strong> T</strong><strong>(تراکم 250، پروبیوتیک 1010×1 واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) رابطه معنی داری با گروه شاهد و تیمارهای 2</strong><strong> T</strong><strong> و4</strong><strong>T</strong><strong> نشان نداد. تاثیر تراکم بر شاخص های رشد عدم اختلاف معنی داری را بین تیمارهای مختلف بیان کرد (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). تعداد کل باکتری های موجود در دستگاه گوارش در تیمارهایی که از غلظت</strong><strong>1010×4 واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم و 1010×1واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم استفاده شده بود، نشان دهنده وجود اختلاف معنی داری بین این تیمارها بود</strong><strong>(0/05></strong><strong>p</strong><strong>).</strong><strong>براساس نتایج این آزمایش، استفاده از غلظت 1010×4</strong><strong>واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم سبب بهبود شاخص های رشد، ترکیبات لاشه و فلور باکتریایی دستگاه گوارش میگوی وانامی شد، اما تراکم تاثیر قابل توجهی بر شاخص های رشد و ترکیبات لاشه نداشت. بنابراین پیشنهاد می شود که جهت افزایش میزان تولید میگوی وانامی از غلظت 1010×4 واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم استفاده شود.</strong>
پروبیوتیک,میگو,تراکم,فلور باکتریایی,هضم پذیری,دستگاه گوارش
http://www.aejournal.ir/article_13509.html
http://www.aejournal.ir/article_13509_58532e73ce4e8de6e876ae227acae991.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
بررسی رشد و بقاء پریان میگوی Phallocryptus spinosa (Crustacea:Anostraca) در تغذیه با تراکم های مختلف جلبک Haematococus sp.
205
210
FA
محمدرضا
غریبی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: 3995
gharibi66@gmail.com
بهروز
آتشبار
0000-0002-6506-8597
گروه اکولوژی و ارزیابی ذخایر آبزیان، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
atashbarb@gmail.com
ناصر
آق
گروه تکثیر و پرورش آبزیان، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
agh1960@yahoo.com
ماندانا
کاظمی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، صندوق پستی: 165
<strong>برای تعیین مقدار بهینه غذا برای رشد و بقای پریان <em>میگوی</em></strong><strong><em>Phallocryptus</em></strong><strong> <em>spinosa</em> </strong><strong> تحت شرایط آزمایشگاهی استاندارد، از جلبک <em>دونالیلا</em> <em>ترتیولکتا</em> در پنج تراکم مختلف: 106</strong><strong>×</strong><strong>18، 106</strong><strong>×</strong><strong>36، 106</strong><strong>×</strong><strong>54،</strong><strong>106</strong><strong>×</strong><strong>72 و 1</strong><strong>cells ml-</strong><strong>106</strong><strong>×</strong><strong>90 استفاده گردید. در این تحقیق، رشد و بقای پریان میگوها در روزهای پرورشی 3، 6، 9، 12 و 15 مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج اختلاف معنی داری در رشد و بقای پریان میگوها تغذیه شده با تراکم های مختلف جلبک نشان داد. بیش ترین رشد و کم ترین میزان بقا در موجودات تغذیه شده با تراکم 1</strong><strong>cells ml-</strong><strong> 106</strong><strong>×</strong><strong>90 در روز پانزدهم مشاهده شد. پریان میگوهای تغذیه شده با تراکم 1</strong><strong>cells ml-</strong><strong> 106</strong><strong>×</strong><strong>54 بیش ترین بقا را در بین سایر تیمارها داشتند. از این رو می توان نتیجه گرفت که رشد و بقای </strong><strong><em>P. spinosa </em></strong><strong>با افزایش جلبک تا حد مشخصی افزایش می یابد و هرگونه تغیر در غلظت جلبک، تاثیر منفی روی رشد و بقای </strong><strong><em>Phallocryptus</em></strong><strong> <em>spinosa</em></strong><strong> می گذارد.</strong>
پریان میگو,Phallocryptus spinosa,Haematococus sp,رشد,بقا
http://www.aejournal.ir/article_13510.html
http://www.aejournal.ir/article_13510_6319212c486713453d11bc5d792dc1a3.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
بررسی فعالیت ضدقارچی عصاره های گیاه گزنه (Urtica dioica) و ریحان (Ocimum basilicum) بر قارچ ساپرو لگنیا پارازتیکا در شرایط آزمایشگاهی
211
216
FA
فرید
فیروزبخش
گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، صندوق پستی: 578
f.firouzbakhsh@sanru.ac.ir
آمنه
ذولفقاری
گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، صندوق پستی: 578
زیبنده
محرابی
گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، صندوق پستی: 578
محمدکاظم
خالصی
گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، صندوق پستی: 578
<strong>عفونت های قارچی یکی از عوامل مهم تلفات و زیان اقتصادی درصنعت آبزی پروری جهان محسوب می شوند. </strong><strong>در این مطالعه اثر ضدقارچی عصارههای آبی و اتانولی دو گیاه گزنه (</strong><strong><em>Urtica</em></strong><strong> <em>dioica</em></strong><strong>) و ریحان (</strong><strong><em>Ocimum</em></strong><strong> <em>basilicum</em></strong><strong>) علیه قارچ <em>ساپرولگنیا</em> <em>پارازیتیکا</em> (</strong><strong><em>Saprolegnia</em></strong><strong> <em>parasitica</em></strong><strong>) مورد بررسی قرار گرفت. عصاره های آبی و اتانولی گیاه گزنه و ریحان در 5 غلظت (0، 250، 350، 700 و 1050 میلی گرم در لیتر) تهیه و در 5 تکرار به محیط کشت سابورودکستروز آگار اضافه شد. سپس مهار رشد قارچ <em>ساپرولگنیا</em> <em>پارازیتیکا</em>در غلظت های متفاوت اندازه گیری و با روش آنالیز واریانس یک طرفه در برنامه </strong><strong>SPSS</strong><strong> آنالیز شد. نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره آبی گزنه در غلظت 250 میلی گرم در لیتر بیش ترین میزان بازدارندگی(0/05></strong><strong>P</strong><strong>) رشد قارچ <em>ساپرولگنیا</em> <em>پارازتیکا</em> را نسبت به عصاره آبی ریحان و عصاره های اتانولی گزنه و ریحان نشان داده است. مطالعه حاضر نشان داد که عصاره آبی گزنه با غلظت 250 میلی گرم در لیتر را می توان به عنوان یک داروی ضدقارچ علیه ساپرولگنیوز به کار برد.</strong>
ریحان,گزنه,فعالیت ضدقارچی,ساپرولگنیا پارازیتیکا
http://www.aejournal.ir/article_13511.html
http://www.aejournal.ir/article_13511_5f23fdea36cb6fe79fdc85a865a9079a.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
بررسی رفتار تغذیه ای ماهی سیلورشارک Blantiocheilos melanopterus)) با استفاده از اسیدهای آمینه آزاد اسیدی
217
226
FA
سمیرا
عنایتی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
samira.enayati25@gmail.com
ولی اله
جعفری
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
vjafari110@yahoo.com
رسول
قربانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
rasoul ghorbaninasrabadi@yahoo.com
<strong>وجود اسیدهای آمینه در غذاهای آزمایشی باعث تغییر در رفتار غذایی ماهی ها شده و مصرف بیش تر غذا را در پی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی رفتار غذایی ماهی سیلور شارک نسبت به غلظت های مختلف مواد چشایی محرک می باشد. در مطالعه حاضر پاسخ های رفتار چشایی ماهیهای سیلورشارک </strong><strong><em>Blantiocheilos</em></strong><strong><em>melanopterus</em></strong><strong>) </strong><strong>) 0/15±3/8گرمی به گرانول های حاوی مقادیر مختلف اسید آمینه های آسپارتیک و گلوتامیک اسید و تعیین مطبوعیت چشایی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور گرانول های حاوی غلظت های مختلف این مواد و شاهد تهیه و پاسخ های رفتار غذایی در مواجه با هر یک از گرانول ها ثبت گردید. بیش ترین درصد مصرف به میزان 85/82 درصد، بالاترین درصد خورده به تلاش 72/59 درصد، در غلظت 0/001 مولار اسیدگلوتامیک مشاهده شد (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). درصد مصرف دارای همبستگی مثبت و معنی دار با شاخص مطبوعیت بود (0/05></strong><strong>P</strong><strong>). در مقایسه با شاهد اسیدهای آمینه اسیدآسپارتیک و اسیدگلوتامیک در دسته اسیدهای آمینه جاذب برای سیلور شارک قرار گرفتند. تفاوت در پاسخ چشایی گونه های مختلف ماهی به اسیدهای آمینه مشابه، به اختصاص گونه ای در ترجیح چشایی نسبت داده شده است.</strong>
اسیدهای آمینه آزاد اسیدی,رفتارتغذیه ای,Blantiocheilos melanopterus
http://www.aejournal.ir/article_13512.html
http://www.aejournal.ir/article_13512_a93038c766ab6c6cd779507f4cd3c913.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
تأثیر رنگدانه آستاگزانتین بر شاخص های رشد، رسیدگی جنسی و بقاء لاروهای ماهی فایتر(Betta splendens)
227
234
FA
حمیده
ذکریائی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
hzakariaee87@yahoo.com
محمد
سوداگر
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
sudagar_m@yahoo.com
محمد
مازندرانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
mazandarani57@gmail.com
سیدعباس
حسینی
0000-0003-3650-2945
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
ab_hossaini@yahoo.com
<strong>در تحقیق حاضر تأثیر رنگدانه آستاگزانتین بر میزان رشد، رسیدگی جنسی مولدین و بقاء لاروها در ماهی فایتر (</strong><strong><em>Betta</em></strong><strong><em>splendens</em></strong><strong>) مورد بررسی قرار گرفت. </strong><strong>برای این منظور، 48 قطعه ماهی 2 ماهه فایترتهیه گردید. سپس ماهیها (با نسبت جنسی1: 1 و متوسط وزن 0/2 گرم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار به میزان 0(گروه 1 یا شاهد)، 50 (گروه 2)، 100(گروه 3) و 150(گروه 4) میلیگرم رنگدانه آستاگزانتین در کیلوگرم جیره به مدت 2 ماه مورد تغذیه قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد در ماهیان تغذیه شده با جیرههای غذایی حاوی رنگدانه آستاگزانتین، هرچند ضریب تبدیل غذایی در پایین ترین میزان خود قرار داشت؛ اما میزان رشد در گروه تیمار و شاهد در سطح (0/05</strong><strong><</strong><strong>P</strong><strong>) معنی دار نبود. با این وجود رسیدگی جنسی در گروه تیمار زودتر رخ داد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). هم چنین در گروه شاهد، رسیدگی جنسی و تخمریزی صورت نگرفت. درحالی که ماهیانی که با جیره غذایی حاوی این رنگدانه تغذیه شدند؛ در بازه زمانی دو ماهه تخم ریزی کردند. ماهیان گروه 4 در سطح (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>) دارای حداکثر بقاء لاروی بودند. در مجموع با توجه به خواص تغذیهای رنگدانه آستاگزانتین، رسیدگی جنسی و بقاء لاروهای حاصله، استفاده از این رنگدانه در رژیم غذایی لاروهای این ماهی باحداقل میزان 50 میلیگرم رنگدانه در کیلوگرم غذا توصیه میگردد.</strong>
رنگدانه آستاگزانتین,رسیدگی جنسی,بقاء لارو,ماهی فایتر(Betta splendens)
http://www.aejournal.ir/article_13513.html
http://www.aejournal.ir/article_13513_ab655ecbd8463979c3acc08a633affb8.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر شاخص های رشد، بقاء و مقاومت در برابر تنش شوری در بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
235
240
FA
مریم
حقی پور
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
maryamhaghipoor@yahoo.com
محمد
سوداگر
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
sudagar_m@yahoo.com
محمد
مازندرانی
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
mazandarani57@gmail.com
سیدحسین
حسینی فر
گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، صندوق پستی: 15739-49138
<strong>در این تحقیق اثرات پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید بر شاخص های رشد، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری بچه ماهیان کپورمعمولی (</strong><strong><em>Cyprinus</em></strong><strong> <em>carpio</em></strong><strong>) بررسی شد. بچه ماهی ها با میانگین (± انحراف استاندارد) وزنی 0/31±6/13 گرم از کارگاه خصوصی واقع در استان مازندران تهیه و با تراکم 20 عدد در حوضچه های فایبرگلاس ذخیره سازی و پس از سازگاری، به مدت 8 هفته با جیره های آزمایشی حاوی 0 (شاهد)، 0/5، 1 و 2 درصد پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید تغذیه شدند (4 تیمار و 3 تکرار). در انتهای دوره (هفته هشتم) شاخص های رشد (وزن نهایی، افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه و فاکتور وضعیت)، بازماندگی و مقاومت بچه ماهی ها در برابر تنش شوری </strong><strong>ppt</strong><strong> 15 بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان داد پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید اثر معنی داری بر شاخص های رشد (وزن نهایی و نرخ رشد ویژه، فاکتور وضعیت و ضریب تبدیل غذایی) در مقایسه با تیمار شاهد نداشت (0/05<</strong><strong>P</strong><strong>). هم چنین اختلاف معنی داری در میزان بازماندگی بین تیمارهای تحت تاثیر پربیوتیک و تیمار شاهد مشاهده نشد (0/05<</strong><strong>P</strong><strong>). استفاده از پربیوتیک ایزومالتو الیگوساکارید به طور معنی داری مقاومت بچه ماهی ها را در برابر تنش شوری افزایش داد (0/05></strong><strong>P</strong><strong>).</strong>
پربیوتیک ایزومالتوالیگوساکارید,رشد,تنش شوری,بچه ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)
http://www.aejournal.ir/article_13515.html
http://www.aejournal.ir/article_13515_58a425c949befa94728438c09fa35890.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
بررسی مقدماتی برخی از جنبه های زیست شناسی جکوی انگشت برگی اندرسون (Asaccus andersoni)
241
246
FA
زهرا
هوشمندی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، صندوق پستی: 618
zhoushmandi@yahoo.com
نسرین
حیدری
مرکز آموزش علمی کاربردی شهرداری، دیواندره، کردستان
جکوی برگ انگشتی اندرسونی گونه ای از جکوها می باشد که اخیرا در استان ایلام شناسایی شده است. این گونه جکو اندمیک ایران می باشد.اطلاعات اکولوژیکی در این زمینه محدود به مطالعات توصیف اولیه است به همین دلیل، این مطالعه خود بر روی این گونه کمیاب متمرکز شده است. برای این منظور سفرهای متعددی به تایپ لوکالیتی گونه در کوه مانشت، شهر ایوان، استان ایلام در غرب ایران، در طول چند هفته از اوایل بهار تا اواخر تابستان انجام شد. در این مقاله اولین گزارشات رفتارشناسی به ویژه رژیم غذایی و نحوه شکارگری جکوی برگ انگشتی اندرسونی گزارش شده است.
جکوی انگشت برگی اندرسون,زیست شناسی,رفتار,گونه,زیستگاه,ایلام
http://www.aejournal.ir/article_13516.html
http://www.aejournal.ir/article_13516_e4d6638322f56d8b2ef10e8a05b121d5.pdf
شرکت مهندسین مشاور شیل آمایش
فصلنامه محیط زیست جانوری
2717-1388
2717-1396
7
3
2015
10
23
معرفی 6 رکورد جدید مگس گل ((Dip: Syrphidae برای فون نیمه شمالی استان لرستان
247
252
FA
سعیده
جعفری مقدم
گروه علوم جانوری،دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
jafarisaeide@yahoo.com
شاهرخ
پاشایی راد
گروه علوم جانوری،دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
sp2191@gmail.com
Syrphidae,Hover fly,لرستان,نورآباد,خرم آباد,الشتر,بروجرد
http://www.aejournal.ir/article_13517.html
http://www.aejournal.ir/article_13517_050e8650d64751d35a777b28a33e214f.pdf